Ffandango y dail
Ymgais ydi'r geiriau uchod i ddisgrifio'r olygfa pan mae'r gwynt yn chwythu a dail yr Hydref sy'n gorwedd yn garped lliwgar ar y lôn, yn codi i'r awyr ac yn chwyrlio'n wyllt 'gan ddawnsio ffandango y dail' fel merch ifanc nwydwyllt o Sbaen.. Fe welais i fwy nag un ddawns debyg y diwrnod o'r blaen ar fy ffordd ar hyd lonydd cefn cul a choediog i Lanymddyfri, i gyfarfod John Huw Thomas.
Mae o'n byw uwchben siop, sy'n cyhoeddi mewn llythrennau bras, du, uwchben y drws ffrynt ei bod hi'n siop ddillad i blant, ond pan ewch chi i mewn 'does na ddim golwg o ddilledyn yn unman, dim ond milltiroedd o silffoedd yn llawn llyfrau cerddoriaeth a chryno ddisgiau.
Cerddoriaeth ydi cariad cyntaf Huw, ac mae o wrth ei fodd yn teithio Ewrop yn mynd o dÅ· opera i dÅ· opera, ac yn 'sgwennu am ei brofiadau. Ar y teithiau hyn, mae o hefyd wedi casglu offerynnau - dwy biano 'grand', dwy harpsicord, un bas dwbl a cello.
Mae o wedi perfformio yn Neuadd y Brangwyn Abertawe ac wedi chwarae organ Eglwys Gadeiriol Chatre a Notre Dame, felly roeddwn i'n teimlo'n freintiedig iawn yn cael clywed Huw Thomas yn chwarae darn gan Handel ar ei harpsicord.
Fe gewch chi hanes yr ymweliad a mwy o hanes Huw hefyd ar raglen Nia yn ystod yr wythnos.